για να ξεχαστω λιγακι...

οι Abbie Gale καλοι ητανε...
για μενα θα ητανε πολυ πιο ωραια αν ητανε σε καποιο πιο μικρο χωρο...
πιο atmosperic που ταιριαζει με τον ηχο τους...
αλλα οταν βγηκε ο Βασιλικος και τραγουδησε αυτο το τραγουδι...
τι να πω..
λιγο θα ειναι...
μα τι υπεροχη φωνη...
ποσο εκφραστικος ειναι...
και ενω ολα τα λογια δεν τα επιασα εκεινη την στιγμη...
το refrain το επιασα...
και με αγγιξε...
να το βαλω να ακουσω κατι ομορφο γιατι δεν μπορω να με πλακωνει ολο αυτο το μαυρο...
δεν ξεχναω τι γινεται...
απλα ειναι αυτη η μικρη ελπιδα που θελω να κραταω κοντα μου...
η ελπιδα μου για τα παντα...
και εσυ...
κοντα και τα δυο...


Into your skin, into the stars
into your breath and by your eyes….