συναυλια...

ποσο μαρεσουνε οι συναυλιες...
μα ποσο...
και χθες ητανε μια απο εκεινες τις συναυλιες που εδω και τοσες εβδομαδες περιμενα με τοση χαρα να γινει...
την προηγουμενη φορα που ειχαμε παει, ητανε μαγικα...
απλα μαγικα...
και χθες ητανε παλι το ιδιο...
παρεα με τοσο αγνωστο κοσμο που απλα χωρευαμε και τραγουδουσαμε μαζι...
μια μεγαλη παρεα γιναμε...
υπεροχα...
και διπλα μου ητανε η αγαπημενη μου αδελφη οπως και την προηγουμενη φορα...
και παραδιπλα καπου ησουνα και εσυ οπως και την προηγουμενη φορα...
δεν πειραζει και πολυ που δεν σε ειδα...(πειραζει αλλα δεν θα μεινω σε αυτο..)
σε αισθανομουνα...
οπως την καθε νοτα που επεζε...
οπως την φωνη του tim booth που περναγε απο μεσα μου...
και οταν παιξανε το αγαπημενο σου τραγουδι...
σε περιμενα καπως...
και εκεινη την στιγμη το ξερω πως το ιδιο σκεφτοσουνα...
αρα μαζι ημασταν...
στις επομενες μας συναυλιες λοιπον...
να ειναι ολες τοσο ωραιες...
και παλι μαζι με αγαπημενους ανθρωπους γυρω μου...
ακριβως διπλα...
ξερεις εσυ...