CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Tuesday, August 4, 2009

ενα καλοκαιρινο αερακι για ολο το χρονο...



εχω ερθει σ'αυτην την θεση πολλες φορες το τελευταιο χρονο και..
να χανομαι απο εδω...
να ξανακαθομαι...
να μη μπορω να γραψω λεξη...
ή να μου ερχοντε ολες οι λεξεις τοσο γρηγορα μαζι που δεν προλαβαινω να τις γραψω...
δεν εχω καμια σταθεροτητα τελικα σαν tzo...
ειμαι ο,τι μου κατεβει και οπως το αισθανθω...
χωρις την λογικη...
χωρις πολλες φορες να σκεφτω τις συνεπειες...
απλα χυμα...
να πηγαινω με το τι αισθανομαι και οπως ναναι...
μου φτανει απλα να με κρατισει για λιγο εκει πανω...
ξερετε που...
εκει που δεν περπατας...
εκει που μονο πετας...
και αν μετα κοπουνε και τα φτερα μου λιγακι...
ε δεν πειραζει...
σημασια εχει πως πεταξα...
εστω και λιγακι...

πανε μερικες μερες τωρα...
και εκει που δεν με δροσιζε τιποτα...
μα τιποτα ομως...
με εναν ξερο αερα να με ακουμπαει στα μαγουλα...
σε εκεινα που τα ειχα καψει ο δυνατος και ακαρδος πολλες φορες ηλιος...
ηρθε ενα αερακι...
ξαφνικα...
αμε ηρθε...
εκει που δεν το περιμενα...
μα δεν το περιμενα καθολου...
τοσο πολυ με ξαφνιασε που μαζευτικα θα ελεγα αρκετα...
δεν ηθελα να με ακουμπησει και πολυ...
φοβομουνα λιγακι...
ειχε περασει πολυς καιρος απο τοτε που το ειχα ξανα αισθανθει ετσι...
ισως και ποτε να μην με ειχε αγγιξει ετσι...
αλλα ηρθε...
και μου χαιδεψε τα μαγουλα απαλα...
και μου ανακατεψε τα μαλλια...
κολλησε το πουκαμισο μου πανω μου ενω εκεινο ακουμπουσε το δερμα μου...
γυρισα το προσωπο μου επανω...
προς τον ουρανο...
να μου αγγιξει ολο το προσωπο...
ενα χαδι ατελειωτο...
τοσο απαλο...
και τοσο φρεσκο...
και για εκεινη την στιγμη, ενιωθα ολη την χαρα να μπαινει παλι μεσα μου...
σε εκεινα τα σημεια που ειχανε καιρο να μπουνε παλι...
τι χαρα που ητανε αυτη...
μεγαλη ομως...
γιατι το φοβηθηκα στην αρχη αναρωτιεμαι τωρα...
μα γιατι;
και τωρα σταματησε για λιγο να φυσαει...
βγηκα εξω στο μπαλκονι μου παλι αλλα δεν ηρθε...
ελπιζω να μη περιμενο αδικα να ερθει...
εκεινο το μοναδικο αερακι...
ας ερθει και ας με ακουμπαει για λιγο και να φευγει...
που ξερεις;
μπορει τελικα να του αρεσει και να μεινει...
ποτε δεν ξερεις...

καλο καλοκαιρι σε ολους...
ο,τι μας εχει μεινει δηλαδη...
να ειναι γεματος ο τελευαιος μηνας απο τετοιο αερακι...
και να μας δινει λιγο απο εκεινο για τα φτερα μας...
μακαρι...

υγ
το τραγουδι ειναι αφιερωμενο σε ενα πολυ ξεχωριστο αερακι...
που με αγγιξε για λιγο...
μακαρι να καταλαβαινε ποσο σημαντικο ητανε...