πρωι πρωι...

μα για ποσο ηλιθιοι μας περνανε τελικα;
ποσο;
και ποσα δεν εχουμε μαθει ακομη....
άλλα τοσα ειναι σηγουρο...
και ακομη λιγα λεω...
και σκεφτομαι την θεωρια μου γιατι απο θεωριες αλλο τιποτα ειμαι και εγω...
πως αν εισαι στο πατο...
το μονο καλο ειναι πως μετα μονο πανω μπορεις να πας...
the only way out is up...
αλλά ειχε δικιο ο φιλος μου τελικα...
εκει που νομιζουμε πως φτασαμε down down down...
κατι αλλο βγαινει στη φορα...
μα ποσο κατω πια θα παμε;
και ερχεται τωρα και μας λεει ο μαντελης πως επρεπε να πληρωσει τα διδακτρα του γιου του...
γιαυτο τα πηρε...
ηρωας ο πατερας...
ηρωας!
να βρω και εγω χορηγο μπας και καταφερω να πληρωσω κατι;
λετε;
αισιχτιρ πρωι πρωι...

υγ...
ενα τοσο ομορφο τραγουδι...
αξιζει να διαβασει κανεις τους στοιχους...





Our fathers have been entangled in things
He's been squandering, he's been squandering
And we don't do a thing, 'cause we're busy and think
We're just wandering, we're just a-wandering like fools

His son is his prize, he tells a few lies
He's got his father's eyes, it's in his father's eyes
And he thinks in his mind that he's just getting by
But he's a compromise, he's just a compromising fool

And the stance that we take isn't much to bear
Yeah, we leave things to change on their time
And our failure to care for it leaves us blind
'til we're tired and we're crazed in the mind

Now he lies on his back, and they tell him it's that
It's just a heart attack, it's just a heart attack
Too late to return to the ones that you've earned
No they don't give it back, no they don't give it back to fools

And the stance that we take isn't much to bear
Yeah, we leave things to change on their time
And our failure to care for it leaves us blind
'til we're tired and we're crazed in the mind

I've been, I've been silent

paint my days and weeks yellow...

μ'αρεσει το κιτρινο...
πιο πολυ ομως στα λουλουδια...
δεν πιστευω σ'αυτο που λενε πως δειχνει μισος...
μα πως μπορει κατι τοσο ομορφο οπως αυτο το κατακιτρινο ηλιοτροπιο...
να δειχνει κατι τετοιο;
δεν γινεται απλα...
σημερα ξεκινησε η εβδομαδα μου με μια ομορφη σκεψη...
και με μια ομορφη ευχη...
παντα ετσι ξεκιναει...
τον τελευταιο καιρο με την ιδια ευχη...
οταν οι καλες ευχες ειναι παραπανω απο τα ασχημα που μας τριγυρνανε...
εχουνε πιο πολλες πιθανοτητες να πιασουνε τοπου και να γινουνε αληθινες...
ετσι πιστευω...
γιαυτο πολλες θετικες σκεψεις να κανουμε...
και τις αρνητικες λιγακι στην ακρη να τις βαλουμε...
εγω θαθελα να τις πεταξω καπου πολυ μακρια..
αλλα δεν πειραζει..
δεν τις δινω πολυ σημασια και ετσι το ιδιο ειναι...
μια ομορφη εβδομαδα να εχουμε...
ολοι μας...

υγ..και εκεινο το ταξιδι στην τοσκανη τον ιουλιο που εχουμε πει...
ξερεις κατι;
λιγο εξω απο την αραχοβα στο χωριο μας...
εχει και εκει ενα μεγαλο χωραφι με ηλιοτροπια...
και εκει μια χαρα ειναι...
αρκει να παμε παρεουλα...
ξερεις εσυ...

υγ 2...
ναι...
παλι coldplay...
τι να κανω;
ταιριαζει τοσο...
μα τοσο...
ειναι τοσο ομορφο...
οπως το κιτρινο...
οπως και ολα τα λογια...
for you...
:)))))

το εχασα...για λιγο ομως...

εδω και δυο μηνες εχω χασει κατι...
κατι πολυ σημαντικο...
κατι πολυ σημαντικο για μενα...
αυτο το 'κατι'...
το σημαντικο μου...
ειναι ο λογος που χαμογελαω πολλες φορες ενω δεν κοιταω πουθενα συγκεκριμενα...
ειναι ο λογος που σιγοτραγουδω ενα τραγουδι που πουθενα δεν ακουγεται...
ειναι ο λογος που ονειρευομαι πολλα πολλα ομορφα αυριο...
ειναι ο λογος που μονο γραφω και γραφω και γραφω...
ειναι ο λογος που σε ο,τι βλεπω, ακουω ή διαβαζω...
ψαχνω και βρησκω αυτο το σημαντικο μου 'κατι' μεσα σε ολα αυτα...
εκει ειναι...
σε ολα...
αλλα δεν μου φτανει να το βλεπω σε εκεινα μονο...
εγω θελω να το βλεπω και διπλα μου...
θα το ξαναβρω ομως...
που θα παει...
θα το ξαναβρω...

υγ...
βαλτε αυτο το τραγουδι να το ακουσετε...
υπεροχο ειναι...
και το video ειναι a work of art...
lost things can be found in the end...

στο δανειστηκα το τραγουδι ε;
:)))))))

forget-me-nots...

αυτα τα λουλουδια λεγοντε forget-me-nots...
τα στελνουνε οταν θελουμε καποιος να μη μας ξεχασει...
στελνω μια μεγαλη γλαστρουλα εκει που ξερω και που ξερει...
γεματο απο forget-me-nots...
πασπαλιζμενα με βροχουλα ομορφη...
μα τι ωραιος καιρος σημερα...
τι ωραιος!
μη με ξεχασεις ε!
και επειδη η μουσικη ειναι αυτη που παντα ειναι διπλα μας...
ο,τι καιρο και να κανει...
οποια λαθη και να κανουμε...
οπως και να αισθανομαστε...
ανεβαζω αυτο το κομματι γιατι πολυ μαρεσει...
και αυτο φτανει...
καλο weekend να εχουμε...
με πολλα πολλα forget-me-nots...
:))))

The National - "Bloodbuzz Ohio" (official video) from The National on Vimeo.

κρατησου...θα τα καταφερουμε...ολοι μας...

κρατησου μικρη μου...
θα τα καταφερεις...
απλα κρατα γερα και μη κοιτας κατω...
δεν βλεπεις τον ουρανο εκει ψιλα;
δεν ειναι τοσο ομορφο;
εχει συννεφεια,ναι...
δεν πειραζει ομως...
φαινεται και ο ηλιος...
απλα κρυβετε και μας δοκιμαζει...
να δει αν θα τον ξεχασουμε αν δεν τον βλεπουμε...
αλλα εκει εινει...
λαμπει ακομη και μεσα απο τα συννεφα...
γιαυτο εσυ κρατησου...
και προχωρα...
δεν πειραζει και αν πεσεις μια,δυο, τρεις φορες...
δεν πειραζει καθολου...
θα σκουπισεις τα γονατα σου απο τις σκονες...
και παλι εκει πανω θα πας...
και παλι σφιχτα θα κρατηθεις...
μονο εκεινοι που επιμενουνε τα καταφερνουνε...
οσο δυσκολο και να φαινεται πολλες φορες...
τα καταφερνουνε...
αντε ελα...
δοκιμασε παλι...
εχουμε χρονο μπροστα μας...
αλλα και ξερεις κατι;
και να πεσεις...
και να γεμισεις με σκονι...
ακομη και να χτυπησεις λιγακι και να πονεσεις μια σταλια...
δεν πολυ πειραζει...
φευγει ο πονος και μενει μονο το ομορφο...
αλλά κατι ακομη...
ελα να σου πω...
εγω διπλα σου θα ειμαι...
οσες φορες και να προσπαθησεις...
οσες φορες και να πεσεις...
ο,τι και να γινει...
διπλα ακριβως...
αντε παμε παλι...
μη κοιτας κατω...
πανω ψιλα ειπαμε...

υγ...
η φωτογραφια ειναι η μικρη μου...
και ναι, τα καταφερε...
οπως και ολοι μας θα τα καταφερουμε...
δεν χρειαζεται πολυ...
ενας να ειναι διπλα μας...
και να βλεπουμε τον ηλιο...
το δικο μας ηλιο...
οποιος και να ειναι αυτος...

υγ2...
εχω κολλησει με αυτο το τραγουδι...
κολλημα εδω και μερικους μηνες...
να το ακους και να βλεπεις θαλασσα...
να το ακους και να ταξιδευεις...
να ταξιδευεις ξαπλωμενη στον καναπε...
να το ακους και απλα να νιωθεις...

για να ξεχαστω λιγακι...

οι Abbie Gale καλοι ητανε...
για μενα θα ητανε πολυ πιο ωραια αν ητανε σε καποιο πιο μικρο χωρο...
πιο atmosperic που ταιριαζει με τον ηχο τους...
αλλα οταν βγηκε ο Βασιλικος και τραγουδησε αυτο το τραγουδι...
τι να πω..
λιγο θα ειναι...
μα τι υπεροχη φωνη...
ποσο εκφραστικος ειναι...
και ενω ολα τα λογια δεν τα επιασα εκεινη την στιγμη...
το refrain το επιασα...
και με αγγιξε...
να το βαλω να ακουσω κατι ομορφο γιατι δεν μπορω να με πλακωνει ολο αυτο το μαυρο...
δεν ξεχναω τι γινεται...
απλα ειναι αυτη η μικρη ελπιδα που θελω να κραταω κοντα μου...
η ελπιδα μου για τα παντα...
και εσυ...
κοντα και τα δυο...


Into your skin, into the stars
into your breath and by your eyes….

σιωπη...

σιωπη...
απογοητευση...
θυμο...

αλλα μη ξεχναμε...

ελπιδα...

καπου θα την βρουμε...
δεν θα μας την παρουνε και αυτη...

απο κατω ολα ειναι το ιδιο ομορφα οπως πριν...

κοιτουσα το νερο...
κοιτουσα καθε πετρουλα μεσα του...
ολα φαινοντουσαν τοσο ομορφα...
τοσο ωραια...
η καθε πετρουλα φαινοτανε πως ειχε την θεση διπλα και αναμεσα απο τις αλλες...
το εχεις προσεξει πως οταν βαζεις τα ποδια σου μεσα στην θαλασσα...
και τα κουνας ασταματητα...
και κανει ασπρο αφρο παντου γυρω...
πως οταν μετα σταματησεις...
οταν σταματας να προκαλεις αυτη την ταραχη...
αμεσως μετα το νερο καλμαρει παλι...
δεν χρειαζεται πολυ ωρα...
μια στιγμη μονο...
και η καθε πετρουλα εκει στο πατο...
δεν εχει κουνηθει...
ειναι ολα οπως ητανε πριν...
ολες αρμονικα διπλα στις αλλες...
απλα το νερο απο πανω ταραχτηκε για λιγο...
ολα τα αλλα μεινανε ιδια...
αυτο σκεφτομουνα οταν εβαζα τα ποδια μου μεσα στη θαλασσα και τα κουνουσα ασταματητα...
σκεφτηκα πως ετσι ειναι με μερικα πραγματα και στην ζωη...
μπορει τα νερα να θολωνουνε για λιγο...
και να μη μπορεις να δεις καθαρα εκει κατω...
αλλα απο κατω ολα ειναι τα ιδια...
για μενα ετσι ειναι...
γιαυτο οσο και να κλωτσας και να κουνας τα ποδια σου...
να κανεις τεραστιες μπουρμπουλιθρες και αφρους...
οταν πια σταματησεις...
ολα παλι τα ιδια θα ειναι...
ολα θα ειναι πεντακαθαρα...
και ολα θα ειναι ομορφα...
ολα ομως...
και εγω παλι θα ειμαι εκει και θα βλεπω πως ολες οι πετρουλες ειναι στην σωστη τους θεση...
ολες ομως...

υγ για συναυλια...

ξεχασα να πω κατι...
αλλον εψαχνα να βρω στην συναυλια...
και αλλον βρηκα...
θυμοσαστε το ποστ για τον καλο φιλο μου τον δημητρη;
που εξαφανηστηκε ετσι απλα μια μερα...
και μετα μου ανεβασε ενα πολυ ομορφο video στο youtube πως ητανε καλα...
και ελεγε 'συγνωμη tzo' με το αγαπημενο μου 'let down' απο τους radiohead;
χαθηκε παλι μετα...
δυο χρονια πριν...
πολλα προσωπικα του προβληματα που απλα τον κανανε να φυγει εντελως...
αλλα αν με διαβαζεις ακομη φιλο μου δημητρη...
να ξερεις πως σε ειδα εκει στους james...
σε ειδα...
ησουνα πολυ πισω ομως...
και ο κοσμος παρα πολυς...
αλλα σε ειδα...
μουσακια ωραια αφησες...
και μονος σου ησουνα...
και ευχομαι να εισαι καλα...
και χαρουμενος...
και τα παιδακια σου να ειναι καλα...
λες να ερθω να σε βρω εκει στον παο ενω ξερεις πως ειμαι αεκτζου; ;)
μπα...εμενα μου φτανει που σε ειδα καλα...
χαιρομαι μερικες φορες οταν ο κοσμος ειναι μικρος...
και μια ματια φτανει απλα να ησυχασεις...
εγω χαρηκα παντως...
σου αφιερωνω το δικο σου αγαπημενο james τραγουδι...
ειμαι σηγουρη πως χωροπηδουσες ασταματητα οταν το παιξανε!
keep smiling dear!!!!
:))))))



υγ2...
θα προτιμουσα να εβλεπα εσενα να ξερεις...
ξερεις εσυ...

συναυλια...

ποσο μαρεσουνε οι συναυλιες...
μα ποσο...
και χθες ητανε μια απο εκεινες τις συναυλιες που εδω και τοσες εβδομαδες περιμενα με τοση χαρα να γινει...
την προηγουμενη φορα που ειχαμε παει, ητανε μαγικα...
απλα μαγικα...
και χθες ητανε παλι το ιδιο...
παρεα με τοσο αγνωστο κοσμο που απλα χωρευαμε και τραγουδουσαμε μαζι...
μια μεγαλη παρεα γιναμε...
υπεροχα...
και διπλα μου ητανε η αγαπημενη μου αδελφη οπως και την προηγουμενη φορα...
και παραδιπλα καπου ησουνα και εσυ οπως και την προηγουμενη φορα...
δεν πειραζει και πολυ που δεν σε ειδα...(πειραζει αλλα δεν θα μεινω σε αυτο..)
σε αισθανομουνα...
οπως την καθε νοτα που επεζε...
οπως την φωνη του tim booth που περναγε απο μεσα μου...
και οταν παιξανε το αγαπημενο σου τραγουδι...
σε περιμενα καπως...
και εκεινη την στιγμη το ξερω πως το ιδιο σκεφτοσουνα...
αρα μαζι ημασταν...
στις επομενες μας συναυλιες λοιπον...
να ειναι ολες τοσο ωραιες...
και παλι μαζι με αγαπημενους ανθρωπους γυρω μου...
ακριβως διπλα...
ξερεις εσυ...

καλο μας μηνα...

το δικο μου στεφανι θα ειναι απλο φετος...
θα βρω διαφορα ομορφα να βαλω γυρω γυρω του...
θα τα βρω σε καποιο μερος μεσα μου να μεγαλωνουνε...
θα βρω πολυ ελπιδα...
και πολυ αισιοδοξια...
και πολυ υπομονη...
α, και μη ξεχασω δυναμη...
και πολλα πολλα χαμογελα...
πολλα απο αυτα θα βαλω...
πολυ απ'ολα αυτα θα βαλω...
και μετα θα τα τυλιξω ολα με παρα πολυ αγαπη...
μα παρα πολυ αγαπη...
και θα τα τυλιξω ολα καλα και σφιχτα με αυτο το σπαγκο απο αγαπη...
δεν θα μου φυγει τιποτα...
και θα το κρεμασω καπου να το βλεπω καθε μερα...
καθε μερα να το βλεπω και εγω...
αλλα και ολοι οι αλλοι που θελω...
και δεν θα παθει τιποτα...
τιποτα απολυτος...
ολο το χρονο θα κρατησει...
δεν ξερενοντε αυτα τα λουλουδια...
δεν χρειαζοντε νερο...
ενα πραγμα μονο...
αρκει να μη τα ξεχνας...
να μη ξεχνας κανενα απο ολα αυτα...
ουτε πως τα εχουμε μεσα μας...
αλλα ουτε και να τα μοιραζομαστε...
να τα μοιραζομαστε κυριος...
καλο μηνα σε ολους...