καλημερα!!

ειναι μερικες μερες...
μερικα πρωινα...
που η καλημερα που ακους...
φωτιζει ολον τον ουρανο...
και νιωθεις τις ακτινες του ηλιου οχι απλα πανω σου...
να ζεσταινουνε τον δερμα σου στο δροσερο πρωινο αερακι...
αλλα να περνανε μεσα σου...
εκει μεσα που για πολυ καιρο δεν βλεπανε καθολου φως...
μονο ενα σκοταδι...
ενα σκοταδι που ισως να εβαζες εσυ μονος σου τον εαυτο σου μεσα...
γιατι ητανε απλα πιο ευκολα ετσι...
ή απλα επειδη δεν ειχε βρεθει ποτε μια τοση δυνατη ακτινα να περασει ετσι μεσα σου...
εχει ομως και πολυ σημασια ποιος ειναι ο λογος;
δεν νομιζω...
το σηματικο ειναι πως ενω εχω το προσωπο μου προς τον ηλιο...
δεν κανει μονο τα μαγουλα μου να κοκκινιζουνε...
δεν ειναι μονο επιφανειακη η ζεστασια...
περναει ολα τα στρωματα...
παει κατω κατω...
μεσα μεσα...
τι ομορφο που ειναι...
μια καλημερα γεματη απο ηλιο...
καλημερα!

υγ..
το τραγουδι της ημερας ειναι αυτο...
ε και παραπανω απο μια μερα...
αδυναμιες ειναι αυτες...
:))))