a breath of fresh air...

το ανοιξα...
και το κοιταξα...
το κοιτουσα τοση ωρα...
τιποτα δεν μου αρεσε...
αλλα και τιποτα δεν ηθελα να πεταξω...
και απλα εμεινα εκει...
με χερια στη μεση και κοιτουσα...
ολα μαυρα...
καταμαυρα...
ε ενταξει...ειχε μερικες πινελιες απο χρωμα...
λιγο ασπρο απο δω...
λιγο κοκκινο απο εκει...
ισως και καμια ασχετη πινελια αναμεσα απο τα μαυρα...
αλλα γενικα ολα μαυρα...
μου αρεσε ομως τοτε ετσι...
τωρα ηθελα μια πινελια απο κατι...
απο κατι πιο εντονο...
δεν μου ταιριαζε πολυ πια το μαυρο...
δεν ητανε ολα τα ιδια οπως την πρωτη φορα που το εντυσα...
ειχανε αλλαξει πια πολλα...
και ετσι εψαξα...
εψαξα πολυ...
μεχρι που βρηκα κατι...
το ειχα βρει ενα βραδυ που σε περιμενα (ξερεις εσυ)...
θα θυμασαι που στο ειχα πει...
μου ελεγες να ξαναγραψω εδω...
και το ειχα βαλει καπου...
καπου αναμεσα απο τα πολλα άλλα αποθηκευμενα...
και το εψαχνα...
και τωρα το βρηκα...
και του το εβαλα...
και να το τωρα!
το blog-ακι μου αλλαξε...
αλλαξε 'ρουχα'...
εχει αλλαξει και απο μεσα απο τοτε που πρωτο βγηκε...
μεγάλωσε;
ε λιγακι...ελαχιστα...(μη το πειτε ομως πουθενα!)
ωριμασε;
μπα...δεν νομιζω...(μερικα πραγματα απλα δεν αλλαζουνε!)
φυγανε πια ολα τα παλια και ηρθανε τοσα πολλα ωραια καινουργεια...
ηρθανε και ασχημα αλλα κοντα στα ωραια,δεν μετρανε αυτα καθολου...
αχ αυτα τα ωραια αχ!!(συνοδευετε με μεγαλο χαμογελο παρακαλω!!)
αλλά και την στιγμη, εχει μεινει και το ιδιο...
κρατησα τα καλα απο τα παλια και εδιωξα τα ασχημα...
και χαιρομαι γιαυτο...
και γιαυτο αλλαξε...
εβαλε αλλα 'ρουχα'...
και το κοιταω τωρα...
και μαρεσει...
να με καλοσωρισω;
αχ φοβαμαι πως παλι δεν θα ειμαι συνεπης με το blog-ακι μου...
αλλα δεν πειραζει...
θα μου το πω το 'καλως ηρθες'...
και ποιος ξερει;
ισως με ξαφνιασω και γινω συνεπης...
you never know...
αυτα που μας ξαφνιζουνε ειναι και αυτα που μετρανε...
με καλοσωριζω τοτε...
:)))

υγ...
το τραγουδι αυτο ειναι πολυ συμβολικο...
γιαυτους που με ξερουνε,ξερουνε γιατι...
και για εκεινον που μου το εμαθε,ξερει καλυτερα απ'ολους...