καλημερα!!

ειναι μερικες μερες...
μερικα πρωινα...
που η καλημερα που ακους...
φωτιζει ολον τον ουρανο...
και νιωθεις τις ακτινες του ηλιου οχι απλα πανω σου...
να ζεσταινουνε τον δερμα σου στο δροσερο πρωινο αερακι...
αλλα να περνανε μεσα σου...
εκει μεσα που για πολυ καιρο δεν βλεπανε καθολου φως...
μονο ενα σκοταδι...
ενα σκοταδι που ισως να εβαζες εσυ μονος σου τον εαυτο σου μεσα...
γιατι ητανε απλα πιο ευκολα ετσι...
ή απλα επειδη δεν ειχε βρεθει ποτε μια τοση δυνατη ακτινα να περασει ετσι μεσα σου...
εχει ομως και πολυ σημασια ποιος ειναι ο λογος;
δεν νομιζω...
το σηματικο ειναι πως ενω εχω το προσωπο μου προς τον ηλιο...
δεν κανει μονο τα μαγουλα μου να κοκκινιζουνε...
δεν ειναι μονο επιφανειακη η ζεστασια...
περναει ολα τα στρωματα...
παει κατω κατω...
μεσα μεσα...
τι ομορφο που ειναι...
μια καλημερα γεματη απο ηλιο...
καλημερα!

υγ..
το τραγουδι της ημερας ειναι αυτο...
ε και παραπανω απο μια μερα...
αδυναμιες ειναι αυτες...
:))))

καλη αρχη μας...

ξεκινησαμε παλι...
παλι στα σχολεια ολοι μας...
φετος εχω την τιμη να εχω ενα παιδι σε καθε σχολειο...
ενα στο δημοτικο...
ενα στο γυμνασιο...
και ενα στο λυκειο...
αραγε τι να μας φυλαει η φετινη σχολικη χρονια;
μου φαινεται πως τα πιο δυσκολα τα περασαμε περισυ...
και τωρα πια θα ειναι ολα λιγακι πιο ευκολα...
για να δουμε...
η θετικη σκεψη δεν μας λειπει ομως...
αυτο ελειπε!
αυτο ειναι που κανει την μιση επιτυχια...
μη το ξεχναμε αυτο...
και ετσι τα πρωινα μας ειναι γεματα παλι με βαβουρα...
διαφορα ξυπνητηρια να χτυπανε παντου...
'που ειναι τα βιβλια μου μαμα;' λες και εγω τα διαβαζα...
'που ειναι η τσνατα μου μαμα;' υπομονη tzo μου λεω...υπομονη...
'μαμα εχεις κανενα στυλο;' χθες πηραμε καμια δεκαρια αρα λογικο δεν ειναι να μην εχουμε κανενα σημερα;
'δεν θελω να φαω πρωινο'...μα δεν βαρεθηκανε πια να με ακουνε τοσα χρονια να τους γκρινιαζω;μεγαλη μου απορια πραγματικα...
'μαμα θελω λεφτα...' καλα,αστο αυτο...ποια κριση καλε;
'μαμα κανε γρηγορα!θα αργησουμε!' πως γινεται να ξυπναω πρωτη παντα και μετα εγω να φταιω αν αργησουνε;ε;
'πω πω μαμα ξεχασα το βιβλιο της φυσικης αγωγης!' σημερα το πρωι το ζησαμε αυτο..αντε παλι πανω...
αλλα μετα ερχοντε...
ενας ενας...
'καλημερα μαμα'..και με ενα φιλι φευγει η κορη μου...
'γεια σου μανα..τα λεμε μετα' και νατο το δευτερο φιλι απο τον γιο μου...
'γεια σου μαμα..σ'αγαπω'..μου λεει το μικροτερο που την αφηνω στο σχολειο και παιρνω και μια αγκαλια στα γρηγορα...
ε και μετα σκεφτομαι πως μ'αρεσει ολη αυτη η βαβουρα...
τα παιδια...
η μουσικη να παιζει δυνατα το πρωι (δεν γινεται να μην εχουμε την μουσικη ανοιχτη παντα στο σπιτικο μας!)...
τα περα δωθε μας...
αυτη η ανακατοσουρα...
τι ωραια που ειναι...
και ετσι τωρα ολα τα παιδια ειναι στα σχολεια τους...
και ειναι ησυχο το σπιτι...
αλλα χαμογελω που σκεφτομαι την πρωινα μας βαβουρα...
πολυ την χαιρομαι...

να εχουμε ολοι ενα υπεροχο χειμωνα...
και εμεις οι γονεις να ημαστε ετοιμοι για τα παντα...
στην φωτογραφια πανω ειναι η μικρη μου και εγω...
μου κρατουσε το χερι σφιχτα την πρωτη μερα στο σχολειο...
με τα δυο της χερακια...
πολυ με συγγινησε...
μας εχουνε τοσο αναγκη τα παιδια μας...
και δεν εχει σημασια η ηλικια τους...
γιαυτο κοντα να ημαστε...
και να τους το κραταμε το χερακι...
και εκεινα το δικο μας...
ωρες ωρες δεν ξερω ποιος κραταει ποιον...
αλλα δεν εχει σημασια...
αρκει να ειναι εκει και τα δυο...

ενα καλοκαιρινο αερακι για ολο το χρονο...

εχω ερθει σ'αυτην την θεση πολλες φορες το τελευταιο χρονο και..
να χανομαι απο εδω...
να ξανακαθομαι...
να μη μπορω να γραψω λεξη...
ή να μου ερχοντε ολες οι λεξεις τοσο γρηγορα μαζι που δεν προλαβαινω να τις γραψω...
δεν εχω καμια σταθεροτητα τελικα σαν tzo...
ειμαι ο,τι μου κατεβει και οπως το αισθανθω...
χωρις την λογικη...
χωρις πολλες φορες να σκεφτω τις συνεπειες...
απλα χυμα...
να πηγαινω με το τι αισθανομαι και οπως ναναι...
μου φτανει απλα να με κρατισει για λιγο εκει πανω...
ξερετε που...
εκει που δεν περπατας...
εκει που μονο πετας...
και αν μετα κοπουνε και τα φτερα μου λιγακι...
ε δεν πειραζει...
σημασια εχει πως πεταξα...
εστω και λιγακι...

πανε μερικες μερες τωρα...
και εκει που δεν με δροσιζε τιποτα...
μα τιποτα ομως...
με εναν ξερο αερα να με ακουμπαει στα μαγουλα...
σε εκεινα που τα ειχα καψει ο δυνατος και ακαρδος πολλες φορες ηλιος...
ηρθε ενα αερακι...
ξαφνικα...
αμε ηρθε...
εκει που δεν το περιμενα...
μα δεν το περιμενα καθολου...
τοσο πολυ με ξαφνιασε που μαζευτικα θα ελεγα αρκετα...
δεν ηθελα να με ακουμπησει και πολυ...
φοβομουνα λιγακι...
ειχε περασει πολυς καιρος απο τοτε που το ειχα ξανα αισθανθει ετσι...
ισως και ποτε να μην με ειχε αγγιξει ετσι...
αλλα ηρθε...
και μου χαιδεψε τα μαγουλα απαλα...
και μου ανακατεψε τα μαλλια...
κολλησε το πουκαμισο μου πανω μου ενω εκεινο ακουμπουσε το δερμα μου...
γυρισα το προσωπο μου επανω...
προς τον ουρανο...
να μου αγγιξει ολο το προσωπο...
ενα χαδι ατελειωτο...
τοσο απαλο...
και τοσο φρεσκο...
και για εκεινη την στιγμη, ενιωθα ολη την χαρα να μπαινει παλι μεσα μου...
σε εκεινα τα σημεια που ειχανε καιρο να μπουνε παλι...
τι χαρα που ητανε αυτη...
μεγαλη ομως...
γιατι το φοβηθηκα στην αρχη αναρωτιεμαι τωρα...
μα γιατι;
και τωρα σταματησε για λιγο να φυσαει...
βγηκα εξω στο μπαλκονι μου παλι αλλα δεν ηρθε...
ελπιζω να μη περιμενο αδικα να ερθει...
εκεινο το μοναδικο αερακι...
ας ερθει και ας με ακουμπαει για λιγο και να φευγει...
που ξερεις;
μπορει τελικα να του αρεσει και να μεινει...
ποτε δεν ξερεις...

καλο καλοκαιρι σε ολους...
ο,τι μας εχει μεινει δηλαδη...
να ειναι γεματος ο τελευαιος μηνας απο τετοιο αερακι...
και να μας δινει λιγο απο εκεινο για τα φτερα μας...
μακαρι...

υγ
το τραγουδι ειναι αφιερωμενο σε ενα πολυ ξεχωριστο αερακι...
που με αγγιξε για λιγο...
μακαρι να καταλαβαινε ποσο σημαντικο ητανε...

καλο μηνα everyone...

μα ποσο καιρο εχω να γραψω στο blog μου;
πολυ...
παρα πολυ...
περα απο τα πολλα που με εχουνε κυκλωσει τους τελευταιους μηνες...
πολλα ασχημα δυστηχως...
νομιζω πως το αποφευγω κιολας επιτηδες...
εδω παντα γραφω τις αληθειες μου...
και νομιζω πως ειναι μερικες που δεν θελω να τις δω καταμουτρα...
ισως οχι ακομη...
ισως και να μη ξερω ποτε...
αλλα μαλλον τις αποφευγω...

ηρθε ομως ο μαιος...
ενας καινουργιος μηνας...
τον εχω ηδη φορτωσει με πολλες ευχες...
να ειναι ενας καλος μηνας...
να μυριζει ανοιξη μονο και να ειναι οι εικονες του μονο τοσο ομορφα οπως τα λουλουδια που ανθιζουνε τωρα...
χθες πηρα την μικρη μου απο το νηπειο...
και ειχανε φτιαξει αυτο το υπεροχο πανο...
το ειδα ετσι φτιαγμενο και απλα χαμογελασα...
ητανε κατι τοσο απλο...
αλλα και τοσο ομορφο...
γεματο απο παιδικη τρυφεροτητα...
και γεματη απο ελπιδα για κατι που ειναι τοσο αυτονοητο...
αλλα και κατι εξισου σπανιο στις μερες μας...

καλο μηνα σε ολους μας...
να μας αφησει λιγο ο μαιος να παρουμε μια βαθια εισπνοη και να γεμισουμε μονο με καθαρα αερα...
μονο με καλα...

simply this...

ειναι απλα μερικες μερες...
που θελεις να ακουσεις κατι ομορφο...
να σε ανεβασει ακομη πιο πολυ απ'οσο αισθαναισαι...
μια τετοια μερα ειναι σημερα...
και ξυπνησα χωρις κανενα ιδιαιτερο λογο 'καλα'...
δηλαδη δεν εγινε κατι ιδιαιτερο...
δεν ειδα κανενα super ονειρο...
ουτε πηρα κανενα super surprise...
απλα ετσι αισθανθηκα...
και πολυ χαρηκα...
και απλα αποφασισα πως αυτος ο λογος μου φτανει γιατι το τελευταιο καιρο με μπεδευουνε πολλα 'άλλα'...
αρα δεν φτανει αυτο;
αμε...
πολυ ομως...



ps...
ναι παλι cure!!
δεν μπορω να ξεκολλησω απο μερικα κολληματα μου το ξερω...
αλλα σημερα αυτο ειχα μεσα στο μυαλο μου οταν ξυπνησα...
παλι καλα να λεμε γιατι το τελευταιο καιρο morrissey oνειρευομαι και αυτο λεει ΠΟΛΛΑ!!!!

air...fresh air...

ποτε δεν μπορουσα να φτιαξω σωστους κυκλους...
να εβρισκε το τελος την αρχη του...
παντα με το ζορι καπως εβρισκε το τελος του...
χαλια κυκλους εφτιαχνα...
δεν ειναι τυχαιο αυτο...
καθολου τυχαιo...

ειναι ωρες που ειναι λες και με πνιγει ολο αυτο...
οι κυκλοι...
ολοι αυτοι οι κυκλοι...
δεν θελω να τους κλεισω...
αλλα πρεπει...
πρεπει πια...

push your head towards the air...

editors...

If I lay face
down on the ground,
would you walk all over me?
Have we learn't
What we set out to learn?
well then love we will see.

Now dont drown in your tears, babe
Push your head towards the air.
Now dont drown in your tears, babe
I will always be there.

When you fall and you,
Can't find your way,
Push a hand up to the sky.
I will run just to,
To be by your side,
Dont you ever bat an eye.

Now dont drown in your tears, babe
Push your head towards the air.
Now don't drown in your tears, babe
I will always be there

"But I will tear the price from your head,
And keep you from harm" thats what you said.
Theres people climbing out of their cars
Lining the roadside,
Try to glimpse at the dead.

Now dont drown in your tears, babe
Push your head towards the air.
Now dont drown in your tears, babe
I will always be there.

ps...
ακουστε το τραγουδι πιο καλα σαυτο το link..
http://www.youtube.com/watch?v=weB1bxHb_U4