παντα ομορφο...

ομορφο ειναι οταν σε παιρνει καποιος δικος σου...
και σου λεει να κοιταξεις απο το παραθυρο σου να δεις κατι ομορφο...
και βλεπεις αυτο...
μπορει να μην ητανε σημερα...
αλλα δεν εχει σημασια...
η φωτογραφια δεν παλαιωνει...
ουτε και η σκεψη...
και ας ειναι πια αναμνηση...

δυνατή φωνή...

καλη η σιωπη...

δεν λεω... 

χρειαζεται που και που... 

για πολλους λογους... 

αλλα οταν την χορτασεις... 

το αντιθετο συμβαινει... 

ερχεται το ουρλιαχτο... 

να βγαλεις μια φωνη τοσο δυνατη που ισως και τρομαξεις τον εαυτο σου... 

ισως πιο πολυ για να τρομαξεις τον εαυτο σου... 

να συνελθεις... 

να δεις μια πραγματικοτητα που ισως και δεν ηθελες να την δεις... 

λες να ξεγελαγες τοσο καιρο παλι τον εαυτο σου;

 ισως...

 ισως και οχι... 

λεω απλα να κατσω και να ακουσω... 

αλλα οχι παλι την σιωπη... 

να ακουσω πραγματικα...

ετοιμη; 

ετοιμη.