knock knock...ειναι κανεις εκει;

και ξεκινω...

εχασα την συνδεση μου για ενα μηνα και κατι σε ενα τεχνικο προβλημα που ακομη δεν μπορω να το καταλαβω...

αλλαξα εταιρια και η ανασταση ηρθε φετος μετα το πασχα...

πηρα και καινουργειο lap top που αν και ειναι αποκλειστικα δικο μου,μονο δικο μου δεν ειναι και τελικα το μοιραζω με ολους μεσα στο σπιτι μου και πρεπει να μπω σε ουρα αναμονης για να το εχω...παντα στο τελος ειμαι εννοειται!

περασανε τα γενεθλια μου (γιαννη φιλιππιδη μου, την ιδια μερα εχουμε τα γενεθλια μας!!!να τα χιλιασουμε φιλο μου γλυκο!!!)...τρεις τουρτες εσβησα φετος!!..δεν με αγγιξανε καθολου ασχημα...σιγα το πραγμα...(του χρονου θα παθω το μεγαλο τραμπακουλο ειμαι σηγουρη!!)...

περασε και το πασχα...

περασε και η γιορτη μου...

και περασανε και πολλα άλλα...

πολλα ομορφα...

αρκετα οχι και τοσο...τι?ετσι μονοτονα θα μενανε νομιζετε τα πραγματα?με τιποτα!

γνωρισα καινουργιους ανθρωπους...

μερικοι γινανε και πολυ καλοι φιλοι...

εχασα και εναν φιλο...μαλλον δηλαδη...οχι, δεν επαθε κατι..απλα μαλλον η ευτηχια και να σε αγαπανε για μερικους φοβιζει και ετσι ειναι πιο ευκολα να εξαφανιζονται αντι να την χειριζονται...(ξερεις πως θα ειμαι παντα εδω εσυ που με διαβαζεις...ναι, σε σενα μιλαω..εσυ που δεν δεχεσαι την κριτικη!)

εμαθα για καινουργιες ζωουλες που θα ερθουνε μεσα στο 2008 και πολυ με γεμιζει με χαρα αυτο...πειραζει που ζηλευω με την καλη την εννοια?δεν παω καλα το ξερω...

ανακαινησαμε το μπανιο μου στο σπιτι μου και ακομη να μπει το τελευταιο πλακακι...πολυ ταλαιπορια βρε αδελφε...

ειδα ανδρες να πετανε μεσα στον ουρανο απο αποσταση αναπνοης και με πηρανε και μενα μαζι τους με ολο αυτο το μαγικο (μεταφορικα, οχι κυριολεκτικα..μη μπερδευομαστε!!)...ητανε και το μυστικο μου αναμεσα απο αυτους που πεταγανε και πολυ τον καμαρωνω...(ναι, υπαρχει το μυστικο μου ακομη για οσους με εχουνε ρωτησει...και ναι, ειναι ακομη μπερδεμενη η κατασταση και δεν προκειται ποτε να ξεμπερδεψει...αλλη ιστορια αυτη...)

και ενω εχω κατσει τοσες φορες να γραψω κατι εδω μεσα και ποτε δεν τα καταφερνα, σημερα μου βγηκε πολυ φυσιολογικο...

μαλλον φταιει ο σεισμος που εγινε χθες το βραδυ...(στον εκτο οροφο μενω...ολους τους καταλαβαινουμε..)

μαλλον φταιει και κατι που με απασχολει (τελικα ειναι θεραπεια το blog writing)...

αλλά ο,τι και να ειναι...

χαιρομαι που ξανα εγραψα κατι εδω στο μπλογκακι μου...

δεν μ'αρεσει το ολο-μαυρο φοντο νομιζω τωρα...

ουτε τα κοκκινα γραμματα...

πολυ εχθρικα μου φαινονται και καθολου δεν αισθανομαι ετσι...

ισως ειναι ωρα να αλλαξω μερικα πραγματα...

ισως...δεν ειμαι σηγουρη...θα δειξει...

και ισως να μην εννοω μονο στο μπλογκ μου...

θα δειξει και αυτο...

θα'θελα να ευχαριστησω ολους τους φιλους μου που μου εχουνε σχολιασει και εχουνε στειλει emails τοσο καιρο που δεν εχω γραψει...

μου λειψατε ολοι να ξερετε...

και ζητω συγνωμη που ημουνα τοσο γαιδουρα και αργησα να σας απαντησω..

σας φιλω γλυκα...