dandelions

στην αμερικη που μεγαλωσα..

οταν εβρισκε κανεις ενα τετοιο dandelion(πικραλιδα λεει το λεξικο πως ειναι στα ελληνικα)

επρεπε να το κοψεις και πριν το φησυξεις απαλα να φυγουνε τα ομορφα χνουδια του στον ζεστο αερα,

να σκεφτεις και να κανεις μια ευχη..

λενε πως αυτο το αγριολουλουδο,

που μεγαλωνει σηνηθως εκει που δεν πολυ παταει ανθρωπος,

σε παρατημενα οικοπεδα η χωραφια,

ειναι τυχερο και 'ακουει' τις ευχες..

φτανοντας την παρασκευη στην Αναβυσο για μπανιο με τα κοριτσια μου,

ειδα ενα dandelion στην ακρη του οικοπεδου,

θα ομολογησω πως χαρηκα που το βρηκα..

πηγα και χωρις πολυ σκεψη το εκοψα και σκεφτηκα την ευχη μου,

δεν ητανε πολυ δυσκολα να βρω ποια θα εκανα..

εξαλλου εκεινον σκεφτομουνα και οταν βρηκα την πικραλιδα εκει..

λετε να ηταν τυχαιο?

εγω λεω οχι γιατι ετσι μαρεσει να πιστευω..

ειχε και πιο παρα περα μερικα αλλα dandelions

που περιμενανε και αυτα να ακουσουνε τις ευχες μας..

σας τα αφιερωνω σε ολους τους blog friends μου

που εχουνε γινει αρκετοι και ομολογω δεν το περιμενα ποτε αυτο

και χαιρομαι τοσο ομως..

ισως να ειναι ενα stupid childish game να κοβεις το αργιολουλουδο και να κανεις μια ευχη σου ετσι με αυτον τον τροπο..

εμενα παντως με γεμιζει με ομορφα συναισθηματα..

και αυτο απο μονο του μου φτανει..

καλο μηνα σε ολους μας..