bye bye!!!!

λοιπον, ειμαι απων εδω και πολυ καιρο..

απων γενικως ομως..

ειναι λες και το μυαλο μου εχει παει διακοπες πολλες εβδομαδες πριν, ασχετα αν εγω ειμαι ακομη αθηνα..

η λεξη 'φευγατη' μαλλον εχει παρει καινουργια εννοια τωρα τελευταια..

άλλα σχεδια ειχα για αυτο το καλοκαιρι και αλλιως μου ερχονται..

δεν βαριεσαι ομως..

εχει και αυτο την χαρα του υποθετω..

οχι,ειμαι σηγουρη πως ειναι ετσι..

ποτε δεν μου πηγαινε πολυ η λεξη 'προγραμματισμος'..

οποτε προσπαθουσα να με βαλω μεσα σε καποια πλαισια ολο το αναποδο εβγαινε..

μα παντα..

δεν προκειται να μου παει ποτε αυτη η θεωρια..

ματαια το τραβαω απο εδω,το τραβαω απο εκει..

δεν θα με 'χωρεσει' ποτε..

ετσι γιαυτο σας χαιρετω για τωρα..

δεν θα φυγω ακομη απο την αθηνα αλλα τωρα μου ερχεται να σας πω bye bye..

κανει πολυ ζεστη και το μυαλο μου μαλλον εχει κανει fry out..(καταλαβαινετε εσεις!)

πολλες οι στεναχωριες φετος το καλοκαιρι...

πυρκαγιες,θανατοι,χωρισμοι και αναποδιες..

παλι καλα που παμε και καμια θαλασσα και χαζευω με τις ωρες το γαλαζιο..

εκει τις πεταω ολες μου τις πικρες..

ευτηχως ειναι απενραντο το γαλαζιο και τις κραταει ολες..

περα ομως απο ολα τα δυσαρεστα..

θα ειναι ενα ακομη καλοκαιρι με ατελειωτες ωρες παιχνιδι στην αμμο..

με καστρα και η αναζητηση για καποιο θαμενο θυσαυρο στην θαλασσα..

με πολλα ηλιοβασιλεματα αραχτοι στην παραλια..

που μονο η σκεψη πως πρεπει να μαζευτουμε ολοι απο την παραλια και τα 37κουβαδακια και 46 φτυαρακια και αμετρητα νεροπιστολα φαινεται τοσο δυσκολο οσο και η κατακτηση του εβερεστ (μιλαμε για τοση τεμπελιτιδα!)

αλλα θα εχει και πολυ γελιο..
πολλες χαζομαρες (ειμαι expert σε τετοια mind you!!)

ετσι ειναι οι διακοπες..
ετσι ειναι οι διακοπες μου δηλαδη..

και ποσο μαρεσουνε πραγματικα!!

γιαυτο φιλοι μου εδω στο blogworld..
σας ευχομαι καλες διακοπες και να ξεκουραστητε ολοι!
απο σεπτεμβρη ολοι παλι εδω παρεουλα με πολυ εμπνευση..
νομιζω πως το blogging ειναι πιο πολυ winter sport..
τουλαχιστον στην δικη μας χωρα μαλλον καπως ετσι ειναι..
μαλλον για μενα καπως ετσι θα ειναι..

να περνατε ολοι καλα!!
και προσοχη ε??
φιλια!!!!

χαρηκα!!!

ολοι εκει ημσταν λοιπον..

δεν το περιμενα να ημασταν τοσοι καθως κατεβαιναμε με το μετρο μετα απο ενα τεραστιο φαγοποτι στους γονεις μου...

αλλα απο την αλλη ειχα και μια ελπιδα πως απο εμας εδω τους bloggers θα μαζευομασταν αρκετοι..

και ετσι και εγινε..

οπως ανεβαιναμε στις σκαλες του μετρο..

παρεα με τα παιδια μου και τα δυο αδελφια μου..

ειδαμε κοσμο παντου..

και ενοιωσα μεγαλη ευχαριστηση..

η μικρη στην φωτογραφια ειναι η μικρη μου κορη η Νεφελη..

ειδε ολοι την διαμαρτυρια απο ψιλα..

τυχερουλα..

πιαστηκανε οι ωμοι μας που την κραταγαμε τοσες ωρες..

αλλα χαλαλι της..

ενθουσιαστηκε και αυτη και η αδελφη της η μεγαλη, η Λυδια μου..

αποριες πολλες και ευστοχες..

η μικρη ελεγε πως θα παμε σε μια 'απορια'..ετσι της εκατσε η λεξη πορεια..

δεν επεσε και πολυ εξω..

ολοι εχουμε την απορια για το τι θα γινει εκει στην Παρνηθα τωρα..

καθως κοιτουσα τον κοσμο γυρω μου προσπαθουσα να σκεφτω ποιος θα μπορουσε να ειναι ο ενας και η αλλη απο τους blog friends μου..

πλακα ειχε..

αλλα καταλαβα πως δεν εχει σημασια η ταυτοτητα τους εκεινη την στιγμη..

ουτε η δικη μου..

ολοι ιδιοι ημασταν για τις 3 και ωρες που σταθηκαμε εκει μαζι..

φωναζοντας διαφορα συθηματα..

γελοντας ο ενας με τον αλλον διπλα του..

συζητοντας διαφορα..

ολοι μαζι σαν ενα..

χαρηκα που σας γνωρισα ολους!!!

ΣΗΜΕΡΑ...

θα σας δω ολους εκει σημερα, ε?

dandelions

στην αμερικη που μεγαλωσα..

οταν εβρισκε κανεις ενα τετοιο dandelion(πικραλιδα λεει το λεξικο πως ειναι στα ελληνικα)

επρεπε να το κοψεις και πριν το φησυξεις απαλα να φυγουνε τα ομορφα χνουδια του στον ζεστο αερα,

να σκεφτεις και να κανεις μια ευχη..

λενε πως αυτο το αγριολουλουδο,

που μεγαλωνει σηνηθως εκει που δεν πολυ παταει ανθρωπος,

σε παρατημενα οικοπεδα η χωραφια,

ειναι τυχερο και 'ακουει' τις ευχες..

φτανοντας την παρασκευη στην Αναβυσο για μπανιο με τα κοριτσια μου,

ειδα ενα dandelion στην ακρη του οικοπεδου,

θα ομολογησω πως χαρηκα που το βρηκα..

πηγα και χωρις πολυ σκεψη το εκοψα και σκεφτηκα την ευχη μου,

δεν ητανε πολυ δυσκολα να βρω ποια θα εκανα..

εξαλλου εκεινον σκεφτομουνα και οταν βρηκα την πικραλιδα εκει..

λετε να ηταν τυχαιο?

εγω λεω οχι γιατι ετσι μαρεσει να πιστευω..

ειχε και πιο παρα περα μερικα αλλα dandelions

που περιμενανε και αυτα να ακουσουνε τις ευχες μας..

σας τα αφιερωνω σε ολους τους blog friends μου

που εχουνε γινει αρκετοι και ομολογω δεν το περιμενα ποτε αυτο

και χαιρομαι τοσο ομως..

ισως να ειναι ενα stupid childish game να κοβεις το αργιολουλουδο και να κανεις μια ευχη σου ετσι με αυτον τον τροπο..

εμενα παντως με γεμιζει με ομορφα συναισθηματα..

και αυτο απο μονο του μου φτανει..

καλο μηνα σε ολους μας..