ημουνα και εγω εκει...in a matter of speaking!!! ;)

πηγα τελικα!!!
ναι, πηγα!!!
πηγα στους U2 και ας μη πατησα ποδι στο ΟΑΚΑ...
ειχα συμβιβαστει με την ιδεα πια πως δεν μπορουσα να παω...
αν με ποναγε λιγακι;
ε,ναι...
μη καιτας πως ελεγα δεν πειραζει...
μεσα μου με πειραζε...λιγακι ομως γιατι εχουμε και ενα σχετικο εγωισμο!! ;)
αλλα τελικα την ακουσα ολη την συναυλια!
και live!
αμε...
πως;
φορτισε τα κινητα του καλα καλα...
εκεινος το εκανε αυτο...(ο γνωστος πια εκεινος που γραφω!!! :)))
και απο τον Aviv Geffen...
και μετα με τους Snow Patrol...
μεχρι που βγηκανε οι U2...
κρατησε το κινητο του ψιλα να ακουσω τα παντα!!
και επειδη ητανε πρωτη σειρα πισω απο το red zone(ειναι expert το παλικαρι μου στις συναυλιες!!αρενα,μπροστα μπροστα και απο νωρις εκει!!!οχι παιζουμε!!!)...
ακουγοτανε τελεια!!!
τα παντα!!!
ολα τα τραγουδια...
ολα οσα ειπανε ολοι πανω στην σκηνη...
τα παντα σας λεω!!!
τι να πω τωρα...
εγω για τοσες ωρες ....
τραγουδουσα συνεχεια απο το σπιτι μου!!
σηκωθηκα αρκετες φορες και χοροπηδουσα κιολας!!!
εγω δεν εχω τιποτα να πω ασχημο για τους U2...
μεγαλωνουνε και εκεινοι οπως και εμεις...
και οπως και να το κανουμε...
μεγαλωνοντας αλλαζουνε...
ειτε μας αρεσει,ειτε οχι...
ειτε το δεχομαστε ειτε οχι...
αλλα δεν θα μεινω σε αυτα...
η μουσικη μιλησε...
δεν ειδα την τρομερη και απιστευτη σκηνη...
ουτε τα φωτα...
ουτε τους μουσικους να παιζουνε...
ουτε τους χιλιαδες ανθρωπους που ητανε εκει χθες...
ολα αυτα μαζι που δημιουργουνε αυτη την μαγεια που βρησκετε σε συναυλιες...
αλλα δεν πειραζει...
πραγματικα δεν πειραζει...
εγω ακουσα την μουσικη και αυτη με ταξιδεψε...
μονο αυτη...
και ετσι δεν πρεπει εξαλλου;
και φυσικα με ταξιδεψε και εκεινος που κρατουσε το κινητο του τοσες ωρες στον αερα για μενα...
αυτο που το πας!!!!
α!!!
και κατι ακομη!!!
ακουσα και εκεινον (ναι εσενα!!!) να τραγουδαει συνεχεια!!!
τι αλλο να ζητησει κανεις;;;
:)))))

υγ...
μεγαλη χaρα εκανα οταν ακουσα να παιζει αυτο!!!
ανατριχιλα μεγαλη!!!
αντε στις επομενες μας συναυλιες!!!
(μαζι ε!!! I will follow!!! :)))

περναει...και;

time...
χρονος...
περναει...
ερχεται σε διαφορες μορφες...
περναει μεσα απο διαφορα...
μεσα σε χρονια, μηνες, εβδομαδες και μερες...
σε ωρες, λεπτα και δευτερολεπτα...
σε σημαδια,ρυτιδες.γκριζα μαλλια...
σε χαρες και λυπες...
σε χαμογελα και δακρυα...
σε εφιαλτες αλλα πολλες φορες σε πανεμορφα ονειρα...
καμια φορα περναει χωρις να το καταλαβω...
μα που πηγε;
ποτε περασε;
αλλες φορες δεν περναει αρκετα γρηγορα...
αλλά ερχετε και φευγει...
ο,τι και να κανουμε...
οπως και να ζουμε...
ερχετε και φευγει εκεινος και ο,τι προλαβουμε να αρπαξουμε,προλαβαμε...
πειραζει;
και να πειραζει,δεν εχει σημασια...
και να μη πειραζει,παλι δεν εχει σημασια...
το ιδιο γινεται...
το ιδιο θα κανει...
ο χρονος εχει τους δικους του κανονες...
και ειναι ασχετο απο εμας...
και τωρα...
περιμενω...
περιμενω εκεινα τα λεπτα να περασουνε...
και να ερθει εκεινη την στιγμη...
ο δικος μας καθημερινος χρονος...
και χαμογελω να ξερεις...
γιατι;
γιατι δεν περναει ετσι απλα εκεινος...
ο χρονος δηλαδη...
παιρνω κατι απο εκεινο και το κανω δικο μου...
βρηκσω κατι μεσα στα λεπτα και ωρες...
μεσα στα ονειρα και χαμογελα...
και ειναι δικο μου...
μεσα μεσα μου το κραταω...
τα κραταω...
αρα...
δεν παει να περνανε ολα...
μερες και μηνες και χρονια...
δεν εχει σημασια...
αυτα που καταφερα και κρατησα μεσα μου,δεν φευγουνε...
εδω μεσα μου θα μεινουνε...

ηρθε το φθινοπωρο...
σημερα ητανε η official first day...
αγαπω πολυ αυτη την εποχη...
με γεμιζει με ομορφες εικονες...
με ομορφα αισθηματα...
και με ενα πολυ ωραιο soundtrack...
οχι, το εργο δεν το ειδα...
αλλα τη μουσικη την ακουσα...
δεν ειναι τυχαιο που εγραψα αυτο τωρα...
καλο φθινοπωρο να εχουμε ολοι...