οταν ημουνα μικρη
τετοια εποχη
με το δεντρο στολισμενο στο σαλονι..
παντα ξαπλωνα απο κατω του
και κοιτουσα πανω μεσα απο τα κλαρια του..
τα φωτα διαφορετικα φαινοντουσαν απο κατω..
ολα πιο ομορφα ητανε δηλαδη..
ολα μπλεγμενα μαζι, φωτα, στολιδια και πρασινο..
εκει κατω απο το δεντρο χαινομουνα μεσα στις σκεψεις μου και σκεφτομουνα τι ητανε πραγματικα αυτα που ηθελα για να μου φερει ο αγ.βασιλης...
σαν παιδι παντα ζητουσα αυτα που ζηταει το καθε παιδι...
καμια κουκλα, επιτραπεζια, κανενα βιβλιο και τετοια..
μεγαλωνοντας αλλαζανε τα δωρα που ζητουσα
αλλα παντα κατω απο το δεντρο χανομουνα..
το εμαθα και εγω στα δικα μου παιδια να χαζευουμε εκει κατω..
εχουμε κανει πολλες ομορφες σκεψεις εκει ..
και εχουμε γελασει και αλλο τοσο..
τα χριστουγεννα αποκτουν αλλη διασταση οταν εσυ εισαι υπευθυνος να δημιουργησεις ομορφες αναμνησεις για τα παιδια σου..
σου βγαινει το κατι πιο δημιουργικο..
και θελεις να κανει και κατι ακομη για εκεινα..
να τους κανεις να ονειρευοντε...
και να ζησουνε μια μικρη μαγεια..
οφειλω να πω πως το καταφερανε αυτο οι γονεις μου..
με κανανε να αισθανθω εκεινη την μαγεια οταν ημουνα μικρη..
και με κρατανε παντα γεματη αυτες οι αναμνησεις μου απο παλια..
και ετσι σημερα τα ξημερωματα..
μετα απο μια μερα γεματη απο διαφορα αισθηματα..
χαρα,στεναχωρια,δουλεια πολυ, δακρυα πολλα, μερικα ασχημα και μερικα απο εκεινα που απλα σε κανουνε να χαμογελασεις και να χαιρεσαι για τον ανθρωπο που σε εκανε να αισθανθεις ετσι..
μετα απο ολα αυτα..
γυρισα σπιτι και καθομουνα και κοιτουσα το δεντρο με τα λευκα λαμπακια..
φετος το στολισανε οι κορες μου σχεδον ολο μονες τους και ειχε μια ιδιαιτερη ομορφια πανω του..
και εκει χαμενη και προσπαθοντας να βγαλω καποια ακρη απο αυτα που ειχανε γινει..
ξαπλωσα κατω παλι απο το δεντρο και κοιτουσα πανω στα κλαρια του..
τα στολιδια ητανε διαφορετικα απο αυτα που ειχαμε οταν ημουνα μικρη..
τα λαμπακια ητανε ακομη λευκα ομως..
και εγω ιδια ειμαι ακομη..
εκεινο τα κοριτσακι που ακομη της αρεσει να ονειρευεται και ας εχω μεγλαωσει..
και για μια στιγμη αισθανθηκα λες κοι ημουνα παλι στο σπιτι μου στην αμερικη..
εκει που μεγαλωσα και εχω ολες τις παιδικες μου αναμνησεις..
και θα σκεφτομουνα παλι τι θα ηθελα απο τον santa..
αυτη η αναμνηση ητανε μια ομορφη αγκαλια που ηθελα εκεινη την στιγμη..
ετσι ζεστα την ενοιωσα γυρω μου..
και σκεφτομουνα τι θα ηθελα να μου φερει ο αγ.βασιλης φετος..
περα απο το να ειναι καλα τα παιδια μου και ολα τα παιδια του κοσμου..
θελω να ζητησω και εγω κατι φετος..
για μενα..
εχω πολυ καιρο να ζητησω κατι τωρα που το σκεφτομαι...
δεν ειναι κατι βεβαια που μπορει να μου το φερει ο ιδιος..
απλα ειναι μια ευχη για εμενα..
θελω να μπορω να ονειρευομαι..
και να χανομαι μεσα σε αυτα τα ονειρα μου..
και ας με κανουνε να δακριζω πολλες φορες..
και ας με πονανε εκεινα τα ονειρα που ποτε δεν θα βγουνε αληθινα..
εγω θελω να ονειρευομαι..
να ξαπλωνω κατω απο το δεντρο και να σκεφτομαι διαφορα ομορφα..
ή και διαφορα στεναχωρα..
δεν πειραζει..
και αυτα ενα μερος της ζωης ειναι..
απλα να ονειρευομαι..
αυτο μονο..
χρονια πολλα σε ολους..
ξαπλωστε κατω απο το δεντρο μεσα στην νυχτα και δειτε απο μονοι σας ποσο ομορφα ειναι εκει κατω..
σας φιλω
των τελευταιο καιρο ταξιδευω..
δεν παω πουθενα ομως..
εδω ειμαι αλλα εγω ταξιδευω..
με πανε παντου οι σκεψεις μου..
αλλα και την ιδια στιγμη δεν μπορω να πω πως ειμαι σε ενα συγκεκριμενο μερος..
ταξιδευω με μια κουβεντα που θα μου πουνε..
με μια προταση που θα διαβασω..
με ενα τραγουδι που θα ακουσω..
με ενα αγγιγμα που θα τυχει να εισπραξω..
με ενα βλεμα που θα δω και θα ενωθει με το δικο μου..
ολα με κανουνε και ταξιδευω..
ωραια ειναι ομως..
το ταξιδι ειναι ωραιο..
γιατι?
απλα γιατι αυτο το ταξιδι ποτε δεν θα εχει ενα οριστικο τελειωμο..
γιατι δεν ειχε και ποτε μια συγκεκριμενη αρχη..
απλα εμφανιζεται..
ισως κατι να το προκαλεσε να ξανα αρχισει..
ισως καποιος να το εκανε επισης..
δεν εχει σημασια ομως ουτε αυτο..
σημασια ειναι πως πεταω..
και πολυ το χαιρομαι..
ενα ταξιδι που με παει πουθενα αλλα και την ιδια στιγμη και παντου..
οσοι κανουνε το ιδο ταξιδι καταλαβαινετε..
οσοι δεν το εχουνε κανει ακομη..
περιμενετε..
θα σας ερθει..
και μετα θα δειτε την πραγματικη ομορφια..
περπατουσα ανεμελα..
ειχα διαφορα στις σκεψεις μου..
αλλα την ιδια στιγμη και τιποτα..
και το βλεμα μου τυχαια επεσε επανω σε κατι που γυαλιζε..
κατι εκει στην ακρη απο τα πολλα αλλα και αδιαφορα..
και εκανα την κινηση χωρις να την σκεφτω καθολου..
ισως και εκεινο εκεινη την στιγμη με διαλεξε με το δικο του τροπο..
και το πηρα στα χερια μου..
και το κρατησα..
και ειδα πως ειναι μονακριβο..
και σπανιο..
και τοσο μα τοσο precious..
στα δικα μου ματια ετσι ειναι και δεν θα το δειξω πουθενα αλλου γιατι κανενας δεν θα συμφωνισει μαζι μου..
το ξερω απο τωρα..
αλλα δεν με ενδιαφερει..
μα καθολου..
και ετσι το εχω μαζι μου..
ενας ολοκληρος θυσαυρος μεσα στα χερια μου..
αλλα δεν μπορειτε να το δειτε..
απλα σας το λεω πως το εχω..
και εγω αισθανομαι πιο τυχερη απο αυτο που μπορω να γραψω..
με το μικρο θυσαυρο μεσα στα χερια μου..
που με το δικο του τροπο εχει τρυπωσει και στην καρδια μου..
και εκει παντα θα μεινει..
γιατι ετσι κανεις οταν βρισκεις κατι τοσο μοναδικο..
ετσι κανω εγω δηλαδη..
χρονια πολλα στον φιλο μου maxim (http://www.maximglendower.blogspot.com/)
