CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Saturday, January 26, 2008

ένας χρόνος μετά...

μου ειναι δυσκολες αυτες τις μερες...
περυσι τετοιο καιρο γινοντανε το ελα να δεις σπιτι μου...
και μεσα μου το ελα αλλο τοσο να δεις...
τετοια εποχη περυσι μετα απο μια σχεσης ζωης...
αποφασησαμε με τον ανδρα μου να χωρισουμε...

μη το βλεπετε ποσο ευκολα το γραφω...
καμια σχεση...
σε ενα σαββατοκυριακο μαζεψα και αδειασα τα πραγαματα του τρεις φορες(αν γινεται να μαζευτει μια ζωη μεσα σε βαλιτσες και κουτες δηλαδη)...
και εκεινος μετα απο τεσσερις μερες με ενα 'αυριο θα φυγω' καθε μερα, τελικα εφυγε...
δεν ξερω...
πολλες φορες αναρωτιεμαι αν καναμε το σωστο...
οχι για τα παιδια μας μονο...
γιατι κακα τα ψεματα...
αν οι γονεις δεν ειναι καλα με τον εαυτο τους και με τον συντροφο τους,
τα παιδια τα εισπρατουνε αυτο...
οσο και να θελεις να τους κοροιδεψεις...
καταλαβαινουνε τα παντα...
αλλα για μας..
για εκεινον και για μενα...

με ρωτανε συνεχεια αν υπηρχε 'τριτος' στην σχεση μας...
παντα τους κοιταω με απορια...
ποσο ρηχα το βλεπουνε οι πιο πολλοι..
τριτος με την δικοι τους εννοια ποτε δεν υπηρχε..
αλλα υπηρχε ενας αλλος τριτος...
ειναι ο εαυτος μας που πολλες φορες τον αφηνουμε στην ακρη...
να κοιμαται...
παραμελημενος...
και ξαφνικα μια μερα κοιτας τον εαυτο σου στον καθρεφτη και δεν εισαι εσυ...
δεν γνωριζεις τον ανθρωπο που βλεπεις μπροστα σου...
και αναρωτιεσαι τι γινεται...
τι εγινε...
που πας και τι θα κανεις...
το σεβομαι αυτο...
το βιωσε ο ανδρας μου και προσπαθησα πολυ να τον υποστηριξω...
αλλα πολλες φορες δεν θελει ο αλλος να τον βοηθησεις...
θελει απλα να βρει τον δρομο του...
και καταλαβαινεις ξαφνικα πως μαλλον λαθος εκανες και εσυ που τον δικαιολογουσες συνεχεια...
για την μια συμπεριφορα...
για την αλλη πιο ασχημη...
και ξαφνικα βλεπεις και τον εαυτο σου μεσα στο ματι...
και βλεπεις τα δικα σου φταιξηματα...
παντα αναγνωριζα τα δικα μου λαθη...
παντα ημουνα πιο καλη μαμα απο συζηγος...
αλλα πιστευα πως αυτο ητανε που μετρουσε πιο πολυ εκεινη την στιγμη...
και ετσι αφησα τις δικες του αναγκες...
και τις δικες μου...
στην ακρη...
πιο πολυ απο οσο αντεχε η σχεση μας...

η συνηθεια ειναι κακο πραγμα...
το πιστευω με ολη μου την καρδια αυτο...
οταν συνηθιζεις σε πολλα, δυσκολα τα εκτιμας...
μονο οταν τα χανεις τα βλεπεις ποσο μονακριβα ητανε...
ακομη και το πιο ανουσιο πραγμα...
ολα σου λειπουνε...

περασε πια αυτος ο χρονος...
περασαμε και εμεις ο,τι περνανε οι ανθρωποι οταν ξαφνικα τους ερχεται τουμπα η ζωη τους ολη...
ολα αλλαζουνε...
ακομη και αυτα που δεν θες ή που δεν περιμενες να αλλαξουνε...
παλι απο την αρχη για πολλα πραγματα...
σχεσεις...
φιλιες...
η καθημερινοτητα...
ολα...
αλλα μερικα πραγματα μενουνε το ιδιο...
ακομη αισθανομαι τον ιδιο ενθουσιασμο οταν τον βλεπω εκεινον...
καθε κυριακη τρωμε μαζι λεμε για χαρη τον παιδιων...
αλλα νομιζω πως ειναι και για δικια μας χαρη λιγο πιο πολυ...
παντα με δεχεται με ενα φιλι και με μια αγκαλια...
οι αγκαλιες και τα ματια δεν λενε ψεματα...
ολα τα αλλα μπορουνε...
αλλα αυτα οχι...
και ξερω πως ακομη αγαπιομαστε το ιδιο...
αλλα πια και εγω με βρηκα...
και με ειχα χασει για πολυ καιρο...
αυτη η βλακεια που λενε πως opposites attract ισχυει μεχρι ενος σημειο...
ο ενας απο τους δυο παντα χανει τα δικα του προσπαθοντας να καλυψει τις αναγκες του αλλου...
και εγω εκει χαθηκα...
μαζι με αυτα που αγαπουσα τοσο πολυ γιατι απλα δεν υπηρχε καποιο κεινο εδαφος μεταξι μας...
δεν μετανιωνω ομως...
περασαμε τα απιστευτα ομορφα μαζι...
μεγαλωσαμε μαζι...
αντιμετωπισαμε τις πιο δυσκολες καταστασεις μαζι...
καναμε και τρια παιδακια μαζι...
δεν γινεται να μετανιωσω για κατι...

ειχα γραψει αυτο το 'ποιημα' ας πουμε πολλους μηνες πριν...
το ξαναβαζω στο blog μου γιατι απλα τα λεει καλυερα απο ο,τι αλλο θα μπορουσα να πω εγω τωρα...
δεν μετανιωσα ποτε που αγαπησα καποιον με ολη μου την καρδια και υπαρξει...
οσο και να με πονεσε αυτο μετα...
και παλι το ιδιο θα κανω...
και συνεχιζω να κανω...
και ας με πληγωνουνε πολλες φορες...
το να αγαπας ειναι ενα απο τα πιο σπουδαια πραγματα που μπορει να ζηση κανεις...

Για Σενα...

Αποφασισα να σου γραψω αυτο τωρα γιατι ποτε δεν θα το δεις...
ποτε δεν θα το διαβασεις...
ποτε δεν θα το καταλαβαινες...
ποτε δεν θα με καταλαβεις...

Πανε τοσους μηνες απο τοτε που εφυγες...
αλλος τοσος καιρος που αν και μαζι...
χωρια ζουσαμε...
ο καθενας απο εμας χαμενος στον εαυτο του...
στο θυμο του...
στην συγχυση του.

Καποτε,
καθε φορα που σε κοιτουσα στα ματια...
τον εαυτο μου εβλεπα μεσα σε αυτα...
και εσυ
στα δικα μου...
τον ιδιο σου εαυτο.

Τωρα βλεπω να με κοιτας...
και να αναρωτιεσαι σιωπηλα
αν υπαρχει ακομη κατι μεσα στα δικα μου?
κατι που να δειχνει...
κατι που να λεει...
κατι αλλο απλα
αλλα να ειναι μονο για σενα?

Δεν αφηνω τον εαυτο μου να λυγισει...
να δειξω τον πονο που περνω...
αλλα καθε φορα που σου γυριζω την πλατη...
ενω εσυ εχεις δει το πλατυ χαμογελο στα χειλη μου...
τα δακρυα πεφτουνε σιγα σιγα απο τα ματια μου
και αλλα τοσα τρεχουνε ασταματητα μεσα μου.

Δεν υπαρχει μερα που να μη σε σκεφτομαι...
δεν υπαρχει γωνια στο σπιτι να μη σε βλεπω...
υπαρχεις παντου και λειπει η παρουσια σου..
η απουσια σου ειναι φανερη...
παντου.

Βλεποντας τα ματια τον παιδιων μας
ειναι σαν να εισαι μπροστα μου...
παντα...
και μου λειπεις...
δεν προκειται αυτο ποτε να τελειωσει...
τιποτα δεν βοηθαει να σε σκεφτομαι λιγοτερο..
τιποτα δεν βοηθαει να μου απαλυνει τον πονο..
να μου λειπεις λιγοτερα...
να σε σκεφτομαι λιγοτερο..
να σε αγαπω λιγοτερα...
για να γινουνε ολα τοσο πολυ πιο ευκολα.

Λυπαμαι που καπου στο δρομο μας...
καπου μεσα στα δυσκολα της ζωης...
στις δυσκολιες που φερνει το περασμα του χρονου...
χαθηκαμε εμεις οι δυο...
που το χερι που απλωσαμε για βοηθεια
ποτε δεν το ειδε ο αλλος...
και ετσι μονοι μας..
εσυ και εγω..
χαθηκαμε λιγο λιγο καθε μερα..
μεχρι που δεν γινοτανε να δει ο ενας τον αλλον πια..
και ας ημουνα εγω μπροστα σου..
και ας ησουνα εσυ μπροστα μου..

Αποφασισα να σε αγαπω το ιδιο ομως..
να μη προσπαθω να σε αγαπω λιγοτερο..
να μη προσπαθω να σε ξεχασω..
να μη προσπαθω να σε κακολογω αλλο πια στον εαυτο μου..
σε αγαπησα ολοκληρωτικα...
εγωιστικα...
απολυτα...
σε ολα τα ακρα φτασαμε και οι δυο..
εγω με σενα..
και εσυ με μενα...
αλλες φορες με αγαπη
αλλες φορες με μισος
αλλα ητανε ολα πραγματικα αισθηματα..
αληθινα...
θα μεινω με αυτη την αναμνηση για παντα..
αυτο μου φτανει..
ελπιζω...

34 added their thoughts to the pile:

patsiouri said...

Αυτό λένε "επίπεδο" τελικά???

Stratos Bacalis said...

Συγκινητικό...

iLiAs said...

...λεπτές ισορροπίες...απομακρύνθηκες από έναν άνθρωπο..βρήκες όμως τον εαυτό σου, που τον είχες ξεχάσει κάπου.

υγεία να έχετε όλοι σας και τα υπόλοιπα "παλεύονται".

Καλο σαββατοκυριακο, να προσέχεις :)

faraona said...

Tzotza καλησπερα!Διαβασα πολυ προσεχτικα αυτα που γραφεις.Κι επειδη εχω την πειρα,την γνωση και την κατανοηση του ολου θεματος γιατι ειμαι 52 και το περασα στα 31 μου ,μαζι με παρα πολλες αλλες γυναικες-φιλες της γενιας μου,εχω να σου πω κατι που ισως σου ακουστει λιγο παραξενο.Ζησε οπως θελεις και δωσε στον εαυτο σου οσα μπορεις περσσοτερα.Την κατασταση αυτη που περνας δεν θα την ξεπερασεις στη ζωη σου ,με την εννοια του να ξεχασεις.Δεν ξεχνιεται και δεν επουλωνεται ποτε μια σχεση ζωης.Γιατι αυτο καταλαβα οτι ειχες με τον ανδρα σου.Ομως διακριτικα σου λεω οτι θα μαθεις σιγα σιγα να ζεις μ αυτο ''αγκαλια ''χωρις να στεκει εμποδιο στα επομενα σου βηματα.Μετα απο μια δεκαετια δεν θα ειναι καθολου ετσι τα πραγματα.Θα δεις οτι θα ζεις παραλληλα με τη κατασταση.Θα πονας στιγμιαια ειδικα σε ''μεγαλες'' στιγμες των παιδιων και μετα θα περναει και θα φευγει η αισθηση αυτη απο μεσα σου σαν αερακι.Κρατα μεσα σου μονο τις καλες στιγμες που περασες ,σκεψου μονο τα καλα αυτου του ανθρωπου που εφυγε απ τη ζωη σου ,για να παψουν να μεταδιδονται αρνητικα πραγματα στα παιδια.ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ.Χαρισε στον εαυτο σου μονο μεστα και δημιουργικα πραγματα.Σου μιλω μεσα απο την καρδια μου και θα ηθελα να τα λεμε αν το κρινεις κι εσυ καλο για σενα.Νασαι καλα χρυσο μου κοριτσι.

Αλεξάνδρα said...

Ενας χωρισμός χωρίς κακία είναι πολλές φορές σπουδαιότερος και απ΄τον ίδιο τον γάμο.

Αλλωστε υπάρχουν τα παιδιά. Και πρέπει να ξέρουν πως είναι παιδιά αγάπης κι ας χώρισαν οι δρόμοι σας παρακάτω.

Εύχομαι να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να έχεις περισσότερα...

Φιλιά στους αγγέλους σου
και σε σένα.

3 parties a day said...

Μείνατε όμως φίλοι. Ξέρεις πόσο σπάνιο είναι αυτό; Και θέλω να πιστεύω πως η ζωή σου έδωσε την ευκαιρία μιας καινούριας αρχής...

Μετεωρίτης said...

πολύ συγκινητικό, κοριτσάκι μου!!

Σε νιώθω, σε καταλαβαίνω, αλλά νομίζω πως κάνατε το σωστό. Βρίσκεις (βρήκες;!) τον εαυτό σου.

Οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν βήματα. Μπροστά. Πολλές φορές πρέπει να κατεβάσουμε ρολλά και να πάμε παρακάτω.

Για τον εαυτό μας πάνω απ' όλα...

Άφησε που είναι σημαντικό ότι ακόμα έχετε μια αγκαλιά ο ένας για τον άλλον. Εγώ με τους πρώην μου όχι απλά δεν έχω σχέση, θέλω να τους δω στο λάκκο με τα φίδια και να τραβάω φωτογραφίες όσο τους τρώνε ζωντανούς!!!

Πολλές καλημέρες,
είμαστε δίπλα σου, φιλενάδα!

:)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Μου αρέσει το ότι όλο αυτό έγινε αξιοπρεπώς και δεν υποπέσατε στις εξευτελιστικές αντιθέσεις και διαμαχες.
Και ναι, έτσι έπρεπε να γίνει γιατί για α παιδιά θα είναι πάντα ο πατέρας τους.
Καλη δυναμη, γιατί βλέπω πως το παλεύεις ακόμη.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

(υ.γ. άσε και είχαμε πάλι σεισμό το απόγευμα..μπρρρρρ)

mAuVe said...

μουδιάζω όσο σε διαβάζω

στέκομαι & σ'ακούω προσεκτικά

το πρώτο που μου βγαίνει να κάνω, είναι να ανοίξω τα χέρια μου & να μπεις μέσα τους, να σε σφίξω στην αγκαλιά μου & να σου πω "είμαι εδώ"

και ξέρεις γιατί είμαι εδώ? για να σ'ακούσω...

ένοιωσα ότι η faraona τα είπε τόσο όμορφα κι είμαι σίγουρη πως θα την διαβάσεις προσεκτικά μιας κι έχει παρόμοια εμπειρία

αυτό που εκπέμπεις πάντως είναι η αληθινή αγάπη για τα 3 σας παιδιά που απ' όσο μ' άφησες να πιστεύω είναι

* η διάθεση για να το παλέψεις
* το οχυρό για να πολεμάς ξανά
* η όρεξη για να ζήσεις
* η αληθινή πίστη για να αγαπήσεις & να αγαπηθείς

είσαι σε καλό δρόμο

φιλί καληνύχτας γλυκό μαζί με αγκαλιά σφιχτή & σιωπηλή

weirdo said...

Ξέρεις γιατί σ'αγαπώ..;
Γιατί παρά τις δυσκολίες και όσα πέρασες-περνάς, ο πόνος σου ποτέ δεν στρέφεται βέλος στους άλλους..
Η ευαισθησία σου ξεχειλίζει από ανθρωπιά..
Μεγάλη αγκαλιά..

tzotza said...

@patsiouraki μου...
τωρα ναι, εχουμε ενα επιπεδο..πολλες φορες ειναι λες και ημαστε απο κανενα soap opera αμερικανικη που βλεπεις ολους τους πρωην και μη μαζι και ολα καλα..τι να πω..καλο ειναι αυτο????το λιγοτερο ειναι περιεγο ωρες ωρες...

αλλα μη σε ξεγελαω..για να φτασουμε σε αυτο το επιπεδο εχουμε περασει τα αλλα οχι και τοσο καλα επιπεδα αλλα ξερεις κατι? δεν τα μπορω εγω σαν ανθρωπος..δυσκολα να νευριασω με καποιον που αγαπω παραπανω απο μερικα λεπτα ή για μια στιγμη..και οταν φυγει ο θυμος (φευγει ξερεις)σου μενουνε μονο τα πραγματικα συναισθηματα και παντα μενω σε αυτα...

οταν εχεις και παιδια οφειλεις να βρεις το σωστο επιπεδο εξαλλου... αν δεν μπορεις να το κανεις για τον εαυτο σου μονο...

σε φιλω γλυκα φιλεναδα μου..
μια ομορφη καλημερα να εχεις!!
:)

tzotza said...

@sandman_gr μου..
σευχαριστω στρατο μου...
η καθε προσωπικη σχεση εχει το δικο της κατι που το κανει συγκινητικο νομιζω..

καλημερα!!!
με ενα παγωμενο φιλι απο την αθηνα!!!(εκει θα κανετε freeze your asses off i'm sure!!!!
:))))

tzotza said...

@ilias μου...
αυτο να λεγεται φιλο μου γλυκο!!!
υγεια πανω απ'ολα!!
σηγουρα ολα παλευονται..
απλα ισως μερικες φορες να κατσεις λιγο να παρεις και μια ανασα..ξερεις τι εννοω..και μετα back to the battle!!!! :)))

καλημερα!!!
σε φιλω
:)

tzotza said...

@faraona μου...
(μου επιτρεπεις να σου απαντησω στον ενικο γιατι πραγματικα, μου εχεις δωσει την αισθηση μιας φιλης και αυτο δεν συνοδευεται με τυπικοτητες...)
σευχαριστω για τα τοσο ομορφη και τρυφερα σου λογια...
το ξερω πως ειμαι μια σε μια λιστα απο πολλες γυναικες στις εποχες μας..δεν με χαροπει βεβαια αυτο αλλα ειναι μια πραγματικοτητα και οφειλω να την δω στα ματια...

εχω καταλαβει πως δεν προκειται ποτε να ξεπερασω τον ανδρα μου..ειναι κατι που απλα δεν θα γινει και ας φαινεται παραλογο σε αρκετους ανθρωπους που ειναι κοντα..δεν πειραζει..εγω θελω να κρατησω τα ομορφα σε αυτα τα σχεδον 20 χρονια γνωριμιας..τα ασχημα τα εχω πεταξει εδω και πολυ καιρο...

το πιστευω πως τα καλυτερα (ή τουλαχιστον πολλα πολυ καλυτερα!!!) ειναι ακομη μπροστα μου!!δεν τα βαζω κατω τοσο ευκολα!!και χαιρομαι που εισαι ενα ζωντανο παραδειγμα πως ναι, life does go on και πολυ ομορφα επισης!!!!

μετα απο δεκα χρονια? το σκεφτομαι και κατι παθαινω..δεν εχω και τις καλυτερες σχεσεις με τον χρονο φιλη μου..απλα θαθελα να ημουνα χαρουμενη και τα παιδια μου καλα..αυτο μονο..εκεινος θα ειναι ακομη εδω στην ζωη μου το ξερω αλλα πια δεν θα με ποναει τοσο..και τωρα λιγοτερο ποναει ωρες ωρες αρα μαλλον εχουνε δικιο, ο χρονος καινει καλα μερικες φορες...

τα παιδια μου ειναι το παν στην ζωη μου..το ξερω πως καταλαβαινουνε τα παντα και ειναι αυτο που με στεναχωρει πολλες φορες..που εχουνε καταλαβειαρεκτες φορες τα ασχημα μεταξι εμενα και τον μπαμπατους..ητανε και θα ειναι παντα ενα αγκαθι αυτο για μενα..συνειδητοποιμενη εκανα τα παιδακια μου και ποτε δεν σκεφτομουνα πως στο τελος θα τα μεγαλωνω μονη μου αλλα ετυχε και νομιζω πως καταλαβαινουνε πως και εγω οπως και ο μπαμπας τους προσπαθησαμε οσο μπορουσαμε..τωρα ημαστε καλα απλα χωρια..μου φτανει που ειναι χαρουμενα αυτα και λιγο οι ενοχες μου φευγουνε...

σευχαριστω μεσα απο την δικη μου καρδια φιλη μου...
τα λογια σου ητανε μια μεγαλη αγκαλια..απο αυτες που θελουμε ολοι να αισθανθουμε πως 'ολα θα πανε καλα' οταν μας πιανουνε οι ανασφαλιες...αυτες τις αγκλαιες ειναι πολλες φορες αυτες που μας λειπουνε...

το email μου ειναι εδω φιλη μου...
θα χαρω και εγω να τα πουμε!!!

μια ομορφη μερα να εχεις..
και παλι σευχαριστω..
φιλια πολλα
:)

tzotza said...

@αλεξανδρα μου...
ειναι δυσκολα να κρατησεις τις ισοροποιες αλλα το καταφερνουμε αρκετα καλα νομιζω..προσπαθουμε τουλαχιστον...

τα παιδια μου ξερουνε πως ειναι απο αγαπη φτιαγμενα..το γραφω αυτο και χαμογελαω..το ξερουνε καλα αλεξανδρα μου..:)

μια χαρα θα τα παω νομιζω..μια χαρα τα παω και τωρα πια..τα πιο δυσκολα τα περασα και αυτο το πιστευω γιατι πιστεψε με, ητανε πολλα τα ασχημα τοτε..

σευχαριστω για τις ευχες φιλεναδα μου!!!
να μου φιλησεις και τα δικα σου μικρα για μενα!!!
(παγωσες στην πισινα αυτες τις μερες???αστα να πανε!!! 0 βαθμους ειχαμε χθες το βραυ στην βραδυνη μας προπονηση!!!μπρρρρρρρ!!!!!)
φιλια πολλα
:)))

tzotza said...

@3 parties a day μου...
ναι, το ξερω..
λιγοι παραμενουνε φιλοι μετα απο εναν χωρισμο..δεν μπορω να φανταστω να μην ειναι εκεινος εκει εστω και σαν φιλος μου..με τιποτα ομως..

καινουργιες αρχες?η ζωη ειναι γεματη απο τετοια και πολυ χαιρομαι!!!
βεβαιος υπαρχουνε και καιονουργιες!!!
και μεταξι μας να σου πω..πολυ με κανουνε να χαμογελω!!! (με διαβαζεις και το ξερεις εξαλλου!!!)

μια ομορφη καλημερα!!!
σε φιλω γλυκια μου!
:)

tzotza said...

@μετεωριτης μου..
ναι, με βρηκα ειναι μια μεγαλη αληθεια αυτη και τωρα με κοιταω και βλεπω πια εμενα παλι!! αυτο ειναι ενα τρομερο συναισθημα!!!

γελασα με αυτο που εγραψες με του πρωην σου!!!αχαχαχαχαχα!!!! δεν το εχω αισθανθει αυτο ποτε για ανδρα αυτο ομως..μονο για γυναικα!!!(μαλλον αυτη ητανε το φιδι ομως αρα πρεπει να βρω αλλη τιμωρια γιαυτην!!! :))))

μετα απο τοσο βηματα προς τα πισω, προσπαθω να κανω και μερικα μπροστα!!!baby steps οπως λενε αλλα δεν φοβαμαι να πεσω και να χτυπησω..μια χαρα και αυτο!!! οταν αρχιζουμε και βαζουμε γυρω μας safety nets τοτε χανεται η μαγεια!!!δυν συμφωνεις?

μια ομορφη καλημερα φαιη μου!!!
το ξερω πως ησαστε ολοι εδω!!!i can feel it!!!
σε φιλω γλυκα!
:)

tzotza said...

@γλαρενια μου...
μεχρι να φτασουμε στο σημειο να χωρισουμε δεν ητανε ολα πολυ πολιτιμενα γλαρενια μου..ντρεπομαι που το λεω αλλα δυστηχος, δεν γινεται πολλες φορες να κρατησεις το σωστο 'επιπεδο' σε πολλες μας αντιδρασεις..

το καλο ειναι πως ναι, απο τοτε, μια χαρα ειναι τα παντα μεταξι μας..και με τα παιδια μας..απλα καταλαβα αυτο που εκεινος ελεγε τοσο καιρο και εγω δεν ηθελα να το παραδεχτω..πως δεν συμφωνουσαμε πια σε ουσιαστικα πραγματα και δεν μπορουσαμε να ζησουμε αλλο μαζι..αλλα και χωρια αρκετες φορες ειναι και αυτο δυσκολο...

μου θυμιζει το τραγουδι του U2..i cant live..with or without you..ποσο αληθεια ειναι αυτο!!!

το παλευω ακομη αλλα θα βρω τον δρομο μου..οπως ειπα και πιο πανω, τα χειροτερα εχουνε περασει..αφου αντεξα τοτε, τωρα μια χαρα θα ειμαι!!και δεν ειμαι quitter!!!

μια ομορφη καλημερα σου ευχομαι φιλεναδα μου γλυκια!!
σε φιλω!
:)

τον σεισομο δεν τον καταλαβα!!
στο αυτοκινητο θα ημουνα και ειδησεις δεν εχω δει για μερες!!!περα απο τον χριστοδουλο, ΙΔΕΑ δεν εχω για το τι γινεται!!!

tzotza said...

@mauve μου...
νατασσα μου γλυκια..
τη δεχομαι την αγκαλια φιλη μου καλη..και ποσο ομορφη ειναι!!

φυσκια και το παλευω!!! μου εχει μαθει η ζωη ετσι απο μικρη..ποτε δεν τα παραταω τοσο ευκολα και ας με τσακιζουνε πολλες φορες στην αρχη...ολοι μας βρισκουμε την δυναμη να προχωρισουμε..την εχουμε μεσα μας και εκει που δεν νομιζεις πως μπορεις ουτε ενα αλλο βημα,τσουπ!την βρισκεις και παλι!!!

μια ομορφη καλημερα φιλεναδα μου γλυκια!!!
την αγκαλια την πηρα χθες το βραδυ πριν κοιμηθω..δεν θα μπορουσες να ειχες καλυτερο timing!!!
σε φιλω και ια ομορφη καλημερα σου στελνω!!!
:)

tzotza said...

@wierdo μου...
λες να ειναι καλο αυτο φιλη μου?
λες?
ωρες ωρες με τσακιζει αλλα δεν μπορω και διαφορετικα...
ποτε δεν μπορω να κανω τον αλλον να αισθανθει ασχημα για τα δικα μου ασχημα..προτιμω να τα πνιξω μεσα μου και αυτο κανω...

ποσο μαρεσει που με καταλαβαινεις φιλεναδα μου..
δεν μπορεις να φανταστεις ποσο ομως..

και εγω σαγαπω για ολους τους λογους που ξερεις εσυ.. :)))

σε φιλω dear μου
:)


ps σευχαριστω ,ε?
:)

Lote Alcarin said...

4u!
http://antiklea.blogspot.com/2008/01/blog-post_31.html

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

"Τα χειρότερα έχουν περάσει" όπως πολύ σωστά είπες.
Εύχομαι για σένα και τα παιδιά σου τα καλύτερα!!!

Ο σεισμός με επίκεντρο νότια της Αιγίνης (νέο φρούτο και τούτο το επίκεντρο) ήταν της τάξεως των 5+ ρίχτερ (δε θυμάμαι ακριβώς)
:-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Να πω κι εγώ, πως το ποίημα με συγκίνησε... Ήταν τόσο... αληθινό... Σα να σε ένοιωσα τη στιγμή που το έγραφες... τα δάκρυα... εκείνα τα καυτά, που κυλούν δίχως να το καταλαβαίνεις...

MenieK said...

συγκλονίστηκα....

purple said...

σου αξιzουν πιο πολλα απο αυτα που λες στο ποιημα ΚΥΡΙΑ αυτο εχει σημασια...
καλο Σ/Κ ευχομαι :-)

Aντώνης said...

Ξεκίνησα να σχολιάζω. Τα έσβησα όλα. Να είσαστε καλά.

indictos said...

...

tzotza said...

@lote μου...
καλα σε σενα τι να πω τωρα????
το ευχαριστω ειναι πολυ λιγο αλλα σευχαριστω καλη μου..
με κανεις και κοκκινιζω και να αισθανομαι ομορφα..αν και οπως και εγραψα στο μπλογκ σου, δεν το αξιζω πραγματικα...

σε ευχαριστω dear μου!!
σε φιλω γλυκα!
:)

tzotza said...

@γλαρενια μου...
ευτηχως που εχω και σενα που με ενημερωνεις!!!
ιδεα δεν ειχα!!!

και εγω το ευχομαι αυτο φιλεναδα μου!!
the best are yet to come!!!

καλο μηνα γλαρενια μου!!!
σευχαριτω για τις ευχες σου!!
και απο μενα αλλες τοσες!!!

σε φιλω γλυκα!
:))

tzotza said...

@synas μου...
ητανε αληθινο καλη μου...
και τα δικα μου δακρυα τρεχανε χωρις να το καταλαβω..αυτα ειναι που ειναι τα πιο αληθινα νομιζω...

σε φιλω γλυκα και χαιρομαι που σε αγγιξανε αυτα που εγραψα..
καλο μηνα να εχουμε!!

:))

tzotza said...

@menieK μου...
και σε σενα τι να πω τωρα?
απλα αληθινα αισθηματα ειναι..
χαιρομαι που και εσυ με 'επιασες' για λιγο...

καλο σ/κ φιλεναδα μου..
σε φιλω..
:)

tzotza said...

@purple μου...
και σε σενα σευχαριστω ελενα μου..
ολοι μας αξιζουμε το καλυτερο...
και εσυ το ξερεις αυτο ΠΟΛΥ καλα!!!!

καλο σ/κ και σε σενα..
σε φιλω...
:)

περαστικα καλη μου!!!
πεταχτηκα για λιγο και ειδα πως ησουνα αρρωστη!!
:(

tzotza said...

@Αντωνη μου...
παντα χαιρομαι ιδιαιτερα οταν περνας απο μενα...

σευχαριστω για την ευχες..
και εγω το ευχομαι..
και σε σενα το ιδιο blog friend μου!!

σε φιλω γλυκα
:)

tzotza said...

@indictos μου..
cat got your tongue dear??? :)))))

χαιρομαι που περασες ιντι μου..
το ξερεις και εσυ αυτο..
πολλες φορες δεν χρειαζεται να πει κανεις κατι για να καταλαβουμε τοσο πολλα...

χαιρομαι που εισαι καλυτερα φιλο μου!!
αντε ξου!!ξου!! στις ιωσεις!!!

σε φιλω γλυκα!!
καλο σ/κ!!
:))